sociale bemiddeling 

"Het zou hier allemaal veel vlotter verlopen als die ene rotte appel uit de mand zou zijn verdwenen..."

"Hoe die naar de zaken kijkt, is totaal vreemd aan onze bedrijfscultuur."

"Het is een rem op onze drive, een boycot, een energievreter, a pain in the ass..."

We kunnen dan wel zeggen dat veel van wat ons bepaalt in onze natuur zit, maar onze persoonlijkheid, ons karakter, veel van wat we zijn, wordt ook bepaald door de context waarin we zijn opgegroeid, het gedachtengoed waarmee we zijn grootgebracht, de opleiding die we hebben genoten, kortom en uiteindelijk: ons leven en werken.

Het is onze rugzak die ons denken en handelen mee stuurt, en laten we dit vooral zien als een comfortabele gedachte. Het geeft ons een zekere voorspelbaarheid en die is nodig om de wereld min of meer gerust gesteld binnen te wandelen.

Dat de neuzen allemaal in dezelfde richting wijzen, sterkt ons in ons geloof dat we met zijn allen de goede weg opgaan. Een tegenligger zouden we dan eigenlijk het liefst van de weg af rijden. Vaak is dat ook wat gebeurt: de samenwerking wordt stopgezet. De tegenligger wordt ontslagen. Maar als er te veel tegenliggers zijn, wordt het moeilijker. Een collectief ontslag is soms gewoon te duur...

Misschien wordt het dan tijd om te kijken wie nog over 'tegenliggers' spreekt.

Misschien zijn wij de enige tegenligger geworden...

In bemiddeling kijken we wie de tegenligger wordt genoemd en vanwaar dat komt. Waarom voelt iemand zich geroepen om tegen de stroom in te gaan? Wat is hun bedoeling? Zijn ze aan het boycotten of tonen ze een oprechte bezorgdheid? En hoe wordt er omgegaan met dat signaal? Wat is de huiver? de angst?  

Door die vraag te stellen, trek je het conflict open en wordt de blik ruimer, en dit aan beide zijden van het conflict. Tegelijkertijd is de bereidheid om te luisteren voor de ander een kans om gehoord te worden, hetgeen rust en waardering brengt.

Het gaat er niet om de ander te overtuigen met de eigen argumentatie.

Het gaat erom duidelijk te maken aan de ander waarom iets gevraagd wordt of waarom iets niet wordt gedaan. Het gaat om noden en belangen duidelijk maken. Van daaruit kan wederzijds begrip bekomen worden, hetgeen dan weer kan leiden naar een gemeenschappelijke zoektocht naar een oplossing!

​

Het is mogelijk dat de 'rotte appel' de onzekerheid bij een leidinggevende blootlegt bijvoorbeeld. Nagaan vanwaar die onzekerheid komt (is ons plan wel financieel haalbaar? Beantwoordt de gang van zaken nog aan het vooropgestelde doel? Is dit nog onze missie? Verhoogt dit de werklast niet te veel?) is een heel andere manier om het conflict te benaderen dan de rotte appel de mond te snoeren of - drastischer nog - te ontslaan. Die bekommernis, het beetje rot, zit in elk van de betrokkenen en door er over te praten, kan er op een gezamenlijke manier lucht aan worden gegeven en kan er naar een oplossing worden gezocht.

​

De tegenligger is gepromoveerd tot signaalgever.

Het probleem wordt een gezamenlijk gedragen project om aan te pakken.